ေႏြ

ပထမရက္..
အျပင္မွာ မိုးသည္းစျပဳေနၿပီ.. ကုိယ့္ေခါင္းထဲလည္း ဒီလုိပဲ.. အေတြးေတြဆဲြေခၚရာ အတိတ္ဟာ ကုိယ္နဲ႔နီးနီးလာတယ္..

“ေဟး ေနေကာင္းလား” သူမက ေမးတယ္
“ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္” သူေျပာခဲ့တယ္
“ငါလည္းမင္းကိုသေဘာက်ပါတယ္” သူမကၿပံဳးၿပီးေျပာတယ္.. ၿပီးေတာ့ အတူတူပဲ သူတို႔ရီခဲ့ၾကတယ္

ေနာက္ေတာ့ ေႏြဦးတစ္ခုကိုေရာက္ရွိခဲ့တယ္.. က်ိန္စာသင့္ခဲ့တဲ့ေႏြဦးတစ္ခုေပါ့..
ေႏြရက္တစ္ရက္လည္း ေရာက္လာတယ္.. သူေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ေန႔ရက္မ်ဳိးေတာ့မဟုတ္ခဲ့ဘူး..
သူမကေျပာတယ္ “ငါတုိ႔ကုိယ္ဟာကုိယ္ေနၾကရင္ေကာင္းမယ္”.. အတူတူေတာ့မဟုတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ သူငိုတယ္
“ေနာက္ၿပီးေတာ့ေရာ..” သူေမးတယ္.. “ကုိယ္မင္းကုိလြမ္းေနမွာ” ဟန္ေဆာင္အၿပံဳးတစ္ခုနဲ႔..

သူမကုိစျမင္တုန္းက သူဟာ ဆံပင္ေတြကုိ ပထမဆံုးသတိထားမိခဲ့တယ္..
အခုေနာက္ဆံုးေတြ႔ရတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း သူမရဲ႕ဆံပင္ေတြကို ေငးေနမိျပန္တယ္..
သူ႔ဆီကေန အေဝးကုိထြက္ေျပးေနတဲ့ ဆံပင္ေတြ.......

သူဟာခ်စ္ခင္ယုယခံခ်င္ေပမယ့္ သစၥာေဖာက္ျခင္းသာရခဲ့တယ္
အေျဖကုိလုိခ်င္ေပမယ့္ ေမးခြန္းေတြနဲ႔သာက်န္ခဲ့တယ္
လြတ္လပ္မႈကုိရရမယ့္အစား တုပ္ေႏွာင္မႈသာရရွိတယ္
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနခ်င္ေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြသာအစားထုိးရခဲ့တယ္

လယ္ကြင္းေသးေသးေလးထဲမွာ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနမယ့္အခ်ိန္မွာေပါ့
Good Luck, little girl .