ငယ့္အတြက္ျဖစ္တည္မႈ

ငယ္သည္ လူေတြအတြက္ တစ္ခုခုေပးစြမ္းႏုိင္သူ အၿမဲျဖစ္ခ်င္ခဲ့သည္ .. အနည္းဆံုးေတာ့ ငယ့္ကို ခ်စ္ခင္သူေတြႏွင့္ ငယ္ကခ်စ္ခင္သူေတြအတြက္ အၿမဲရပ္တည္ေပးခ်င္ပါသည္ .. စိတ္ပုိင္းဆို္င္ရာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ေတြအတြက္ (သူတုိ႔ရဲ႕လုိအပ္မႈေတြအတြက္) ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ သည္ .. ၿပီးေတာ့ ငယ္က အေပါင္းအသင္းမိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို သိပ္တြယ္တာတတ္သည္ .. သူတို႔ေတြႏႈတ္ခမ္းမွ အမွတ္တမဲ့ထြက္လာေသာ စကားေလးေတြကို ငယ္ဂရုတစုိက္နားေထာင္ျဖစ္သည္ ..

မ်က္ႏွာအဆီျပန္တတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ အဆီစုပ္ Tissue တစ္ထုပ္ .. ဆံပင္ေကာက္ထားေသာ ဆံသားမာ၍ၿဖီးသင္ရခက္ေသာ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ (ဆံပင္အေကာက္သီးသန္႔) ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္တစ္ဘူး .. တီရွပ္အမည္း ဒီဇုိ္င္းစံုဝတ္တတ္ေသာ ေဘာ္ဒါအတြက္လည္း ဒီဇုိင္းမိုက္မိုက္ တီရွပ္အမည္းေလးေတြ (လက္ထဲပိုက္ဆံရွိခ်ိန္ႏွင့္ ေစ်းလည္းသင့္ေတာ္လွ်င္) .. ခဏခဏစိတ္ညစ္ရတတ္ေသာ သူငယ္ခ်င္း အတြက္လည္း ငယ္ကရင္ဖြင့္ေဖာ္အျဖစ္ အၿမဲအသင့္ရွိသလုိ ကေလးဆန္၊ တဇြတ္ထုိးလုပ္တတ္ေသာ ညီအတြက္လည္း (ေယာက်္ားေလးႏွင့္မိန္းကေလးဆုိေပမယ့္ ညီအစ္ကုိဟု သူက သတ္မွတ္သည္) သူ႕စိတ္ကုိထိန္းေက်ာင္းေပးဖုိ႔ ငယ္သည္တက္ၾကြေနမိသည္ ... ငယ့္ေၾကာင့္ စိတ္ခ်မ္းသာရမည့္ လူမ်ားအတြက္ဆုိလွ်င္လည္း သူတို႔စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တခါတရံစြမ္းေဆာင္ေပးေလ့ရွိပါသည္ ..

ထုိ႔ျပင္ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ျဖစ္လာသမွ် စိတ္ညစ္စရာေတြ ျပႆနာေတြေတြကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားၾကားတြင္ ဒုိင္ခံနားေထာင္ အႀကံေပးလုပ္တတ္သည္မွာလည္း ငယ္တစ္ေယာက္တည္းရွိပါသည္ .. ထိုအခါမ်ားတြင္ သူတုိ႔လိုခံစားကာ အတူစိတ္ညစ္လုိက္ .. အႀကံေပး ကူညီလို႔ရလွ်င္ အားႀကိဳးမာန္တက္ေျပာျပလုိက္ .. ၿပီးဆံုးသြားလွ်င္ သူတို႔နဲ႔အတူေပ်ာ္ရႊင္လုိက္ႏွင့္မို႔ ဟုိးအရင္ခင္မင္စအခ်ိန္ေတြက ငယ့္ကုိသူတို႔ေတြ နားမလည္ႏုိင္ျဖစ္ခဲ့ရေသးသည္ .. ယခုေတာ့ သူတို႔ေတြ ငယ့္ကုိမရွိမျဖစ္လုိအပ္သလို ခ်စ္ခင္ၾကတာကိုျမင္ေတာ့ အေျခာက္တုိက္ဘဝင္ေတြျမင့္ေနရေသးသည္ .. ထုိသုိ႔ခံစားရသည္ကိုလည္း ႏွစ္ၿခိဳက္ေနမိသည္ .. ငယ့္ကုိ ထုိသုိ႔ခ်စ္ခင္ၾကသည္ကိုလည္း ဂုဏ္ယူမိသည္ .. အနည္းဆံုးေတာ့ ငယ္က သူတုိ႔အတြက္ အဓိကမက်သည့္တိုင္ အေရးေတာ့ပါပါသည္ .. ငယ္သည္ ဘာလုိ႔ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္အတြက္ ရပ္တည္ရုံသာမက သူမ်ားအတြက္ပါ ရပ္တည္ေနလဲမသိပါ .. ထုိကဲ့သုိ႔ျဖစ္ရသည့္အတြက္ ငယ္ေပ်ာ္ရႊင္သည္ .. ဒါ့ေၾကာင့္ ယေန႔ထိေတာ့ ထုိပံုစံျဖင့္သာ ေနထုိ္င္လာပါသည္ .. ၾကာလာေတာ့ သူတို႔ေတြအတြက္ မလုပ္ေပးႏုိင္တာ ဘာမွမရွိဟု ထင္လာသည္ .. ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေပါင္းသင္းသူေတြအတြက္ ငယ္က တစ္ခုခုလုပ္ေပးခဲ့သည္ခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္ .. ထုိသူေတြအတြက္ေတာ့ ငယ္သည္ တကယ့္ကို အေပးသမားသက္သက္ပင္ .....

သို႔ေသာ္ သို႔ေသာ္ ........

သူ႔အတြက္ ငယ္ဘာမွမလုပ္ေပးႏုိ္င္ခဲ့ပါ .. ဘာမွမလုပ္ေပးႏုိင္ရံုမက ဘာမွလည္းမေျပာေပးႏုိင္ .. ငယ့္အေနျဖင့္ မျဖည့္ဆည္း မေပးစြမ္းႏုိင္သူက သူျဖစ္ေနသည့္အတြက္လည္း ဝမ္းနည္းလုိ႔မဆံုး .. ငယ့္အတြက္ အေရးပါေသာလူတစ္ေယာက္သည္ ငယ္ႏွင့္အေဝးဆံုးမွာရွိသည္ .. အေဝးဆံုးကလူအတြက္ ရုပ္ဝတၳဳမ်ား ျဖင့္မဟုတ္ေတာင္ စိတ္ဓါတ္အင္အားတစ္ခုအျဖစ္ ငယ္ရပ္တည္ခ်င္ပါသည္ .. ငယ္ကသာ သူ႔ကုိစိတ္ဓါတ္ အင္အား မေပးစြမ္းႏုိင္ေသာ္လည္း သူကေတာ့ ငယ့္အတြက္ေဆးတစ္ခြက္ျဖစ္သည္ .. ငယ္စိတ္အားငယ္ ေနခ်ိန္မ်ား စိတ္ရႈပ္ရေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္ သူေျပာေသာစကားမ်ားက တစ္ခြန္းကုိတစ္ခြန္းဆိုသလို ထိေရာက္ လွသည္ .. တကယ္လည္း သူ႔စကားေတြနားေထာင္ရင္း အားတင္းခဲ့ပါသည္ .. သူက ငယ့္ကို “ေျပာစကား နားေထာင္တဲ့ကေလးမ” ဟုခ်ီးက်ဴးလွ်င္ ငယ္အူျမဴးေနရသည္ .. တစ္ခါတြင္ေတာ့ ငယ့္ကုိ ေလာဘႀကီးသည္ဟု သူကစြပ္စြဲဖူးပါသည္ .. လူေတြကို ဂရုစိုက္လြန္းေသာ ငယ့္အား “လူေတြကို ဂရုမစုိက္နဲ႔” .. “ကိုယ့္အတြက္ ကိုယ္ရပ္ၾကည့္စမ္းပါဦး” စသည္ျဖင့္ေျပာခဲ့သည္ ..

ငယ့္အတြက္ပဲေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ေပးေနတာပဲ .. ငယ္ကတစ္လွည့္ အားေပးစကားေလးေျပာပါရေစဦးဟု ငယ္ ေျပာေသာအခါ “ကုိယ့္အတြက္ အဲဒါေတြမလုိဘူးေလ ငယ္ရဲ႕” ဟူ၍သာၾကားရသည္ .. ထုိအေၾကာင္းျဖင့္ သူ႔ကို ငယ္ရန္စြာမိသည္ .. စကားေတြကို ေရာေကာေသာေကာလုပ္ကာ သူကေရွာခ်ေလ့ရွိပါသည္ .. ေနာက္ဆံုး ငယ္ကေလသံကုိေလွ်ာ့ၿပီး “ဘာလုိ႔အဲလုိျဖစ္ေနရတာလဲ” ဟုေမးမိလွ်င္ သူက “ကိုယ္ဘာကိုမွ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေျပာျပခ်င္ဘူးကြယ္” ဟုေျပာလာသည္ .. “ဘယ္သူ႔ကိုမွ” ဆုိသည့္စကားက ငယ့္ရင္ကုိ ခပ္ျပင္းျပင္း လႈပ္ခတ္သြားေစပါသည္ ..

သူ႔အတြက္ေတာ့ ငယ္ဟာ ဘာမွမဟုတ္ပါလားဟုေတြးရင္း ငုိေနမိသည္ .. တျခားလူေတြအတြက္ ရပ္တည္ေပးႏုိင္ခဲ့ေသာငယ္သည္ အျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ဆံုး“သူ” နဲ႔က်မွ မထူးျခားသူျဖစ္ရေလသည္ .. ထုိကိစၥနဲ႔ ပက္သတ္ၿပီး ငယ္မေက်မနပ္ျဖစ္ေနသည္ကို သိေသာအခါ သူက “ငယ္ဟာ ဘာလုိ႔မရင့္က်က္ေသးတာလဲ” ဟု မခ်င့္မရဲေလသံေလးျဖင့္ ေျပာေလသည္ .. အဆံုးတြင္ေတာ့ ငယ္သည္ မခံမရပ္ႏုိ္င္စြာျဖင့္ ေပါက္ကြဲေတာ့ ေလသည္ .. ထုိအခါ သူကတအံ့တၾသၾကည့္ေနရင္းျဖင့္ “ငယ္ .. ဒါကုိ ဒီေလာက္ႀကီး serious ျဖစ္ေနမယ္ မွန္းမသိခဲ့ဘူး” တဲ့ .. ငယ္က သူ႔ကုိ ေဒါသတႀကီးျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ငယ့္ကုိဆြဲထိန္းလုိက္ၿပီး “အဲဒါေတြက ဘာအေရးႀကီးလို႔လဲ .. ငယ္ ကုိယ့္အတြက္ျဖည့္ဆည္းေပးႏုိ္င္တာေတြ အနစ္နာခံတာေတြက ဘာမ်ားျဖစ္လာမွာလဲ .. ငယ့္ျဖစ္တည္မႈတစ္ခုနဲ႔တင္ ကိုယ္လံုေလာက္ေနၿပီ .. ငယ့္ဆီက တျခားဘာမွ မလုိခ်င္ဘူးေလ” ဟု တုိးလ်ေသာေလသံေလးျဖင့္ ေျပာလာသည္ ..

သူ႔ဆီက ထိုစကားမ်ဳိးမၾကားခဲ့ဖူးသည့္အတြက္ ငယ္တစ္ခဏတာဆြံ႕အသြားသည္ .. ဘာမွမေျပာဘဲေနမိစဥ္ သူထြက္သြားပါသည္ .. သူထြက္သြားၿပီး အတန္ၾကာေတာ့မွ ငယ္မတ္တပ္ထရပ္လုိက္မိသည္ ..

ထုိအခ်ိန္မွစၿပီး ငယ္သည္ ငယ့္အတြက္ငယ္သာ ျဖည့္ဆည္းေလေတာ့သည္ ... အနည္းဆံုးေတာ့ သူ႔အတြက္ “စကားနားေထာင္တဲ့ကေလးမ” အျဖစ္ ရပ္တည္ေနမိသည္ေပါ့ ....။