အသံုးမက်ခ်က္ကေတာ့ တစ္ေယာက္ကမွ မွတ္တမ္းတင္စရာ “ကင္မရာ .. ဖုန္း”စတာေတြမပါလာတာပဲ .. ေတာ္တယ္ေနာ္ ... သုဝဏၰကြင္းေရွ႕မွာ လူေတြ လူေတြ လူေတြဆိုတာ .. နည္းတဲ့အမ်ားႀကီးမဟုတ္ဘူးေတာ္ေရ႕ ... ခြက္ေလးေတြ ဘာေလးေတြ လက္ထဲမွာကုိယ္စီနဲ႔ ကစ္တဲ့လူေတြကကစ္လုိ႔ .. ကိုယ္ေတြေတာင္ပါေသး .. ကုိယ္ေတြက သူမ်ားေတြလို ခြက္နဲ႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး .. ကၽြပ္ကၽြပ္အိတ္ထဲထည့္ၿပီး ပိုက္နဲ႔ေသာက္တာ .. အႀကိဳက္ပဲေပါ့ .. ခြိ .. ေရသန္႔ဘူးေတြကုိ အထဲကိုယူသြားရင္ အဖုံးေလးေတြေပးမယူဘူး .. ေပါက္ၾကၿပီဆုိရင္ အဖံုးနဲ႔ဆုိေတာ့ ပိုနာတာကိုး .. ဒီတုိင္းဘူးခြံသက္သက္က နည္းနည္းသက္သာတယ္ေလ ..
ၾကြားရဦးမယ္ .. ဒီမွာက လက္မွတ္ေလးေတြ .. နံပါတ္က ၁၈ ေပ်ာက္ေနတယ္ .. အန္ဒီ့လက္မွတ္ေပါ့ .. အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ဓါတ္ပံုရိုက္ရေတာ့ သူ႔လက္မွတ္ကမပါေတာ့ဘူး ...
ဒါက အိဖူးလက္မွတ္ေပါ့ .. ခံုမွာ ဖင္ပူေအာင္ေတာင္ မထုိင္လုိက္ရဘူး .. ေအာက္ဆင္းၿပီး သြားကဲေနတာကိုး .. ရႈိးၾကည့္ရင္ ခုန္ရေပါက္ရမွ ေက်နပ္တယ္ .. ထိုင္မၾကည့္တတ္ေပါင္ ....
စဖြင့္တာ အငဲပါ .. “ခ်စ္ေသာအငဲ”ေပါ့ .. “metal လို႔မေျပာလုိက္နဲ႔ .. ပံုစံေတြတံဆိပ္မကပ္နဲ႔ အိုးေရး ....” ဆုိတဲ့သီခ်င္းေလ .. သိၾကတယ္ဟုတ္ .. ေနာက္ေတာ့ မ်ဳိးႀကီး .. ၿပီးေတာ့ ဝုိင္ဝုိင္း .. ေနာက္ဆံုးမွ ေလးျဖဴ .. ေလးျဖဴက “လူကုိအရူးတစ္ပိုင္းျဖစ္ေစတဲ့ သံေယာဇဥ္” တဲ့ ... သီခ်င္းေတြကုိ အေဟာင္းအသစ္ အကုန္မွ်ေအာင္ေတာ့ ဆုိသြားၾကပါတယ္ .. အငဲက အခ်စ္ဦးပံုျပင္နဲ႔ငိုျပသြားေသးတယ္ ... သီခ်င္းေတြက ေမွ်ာ္စင္ကၽြန္းတုန္းကေလာက္ေတာ့ မၾကြဘူး .. နည္းနည္း ေအးတယ္ .. ဒါေပမယ့္လည္း IC ပရိသတ္ေတြက ဘာလာလာ ခုန္ေပါက္ေအာ္ဆုိေနၾကတာပါပဲေလ ... “ေလးျဖဴ ေလးျဖဴ” နဲ႔ ကြင္းထဲစဝင္လုိက္ကတည္းက ၾကားေနရေပမယ့္ အငဲဆုိေတာ့လည္း ေအာ္လုိက္ၾကတာ ... မ်ဳိးႀကီးဆိုလည္း “ေဟး” ကနဲ ... ဝုိင္ဝုိင္းလည္း မခ်န္ဘူး ... ေလးျဖဴက “ဒီေန႔မလာတဲ့သူေတြ မတန္ဘူးပဲ .. လာလုိက္ေရာေပါ့ဗ်ာ ဘာလုပ္မွာလဲ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား” တဲ့ .. သူအဲလုိလည္းေျပာေရာ တစ္ကြင္းလံုးက “ေဟး” ကနဲေအာ္လုိက္ၾကတာ .. အဲလိုေတြေၾကာင့္ ေလးျဖဴကိုသိပ္ခ်စ္ၾကတာထင္ပါတယ္ေနာ္ .. အငဲတုိ႔ မ်ဳိးႀကီးတို႔လည္း ဘာေတြလည္း မသိေျပာေသးတယ္ .. လူကေကာင္းေနေတာ့ သိေတာ့ဘူး ..
ည ၁၀ နာရီခဲြမွာ ပဲြၿပီးသြားပါတယ္ .. ေလးျဖဴရဲ႕ “ျပန္ၾကစို႔ အခ်စ္ေလး” ဆိုတဲ့ မာယာနဲ႔ပြဲသိမ္းသြားတာေပါ့ .. ေပ်ာ္စရာပဲ .. ၾကည့္ရတာ စိတ္ထဲမွာ သိပ္ေတာ့မအားရ မေက်နပ္ေပမယ့္ လာျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ေတာ့ စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္ပါရဲ႕ ....
အျပန္က်ေတာ့လည္း လမ္းမေပၚမွာ ကားေတြပိတ္ .. လူေတြက်ပ္ .. လမ္းေလွ်ာက္ျပန္တဲ့လူကျပန္ .. ဒီဖက္ကလူကဟုိဖက္ကူး ဟိုဖက္ကလူကဒီဖက္ကူးနဲ႔ ... အဲလုိၾကားမွာေမ်ာေနရတာ စိတ္ထဲမွာ ဘာလိုလုိနဲ႔တစ္မ်ဳိးႀကီး ... ေပ်ာ္သလုိလုိ ရင္ခုန္သလုိလုိ .. ဘာမဆီညာမဆုိင္ “ဒီလုိပဲျဖစ္ရမယ္” လို႔ေတြးေနလုိက္ေသး ... အဟိ ေၾကာင္တယ္ေနာ္ ..
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဗုိက္ဆာလို႔ ထမင္းေတြထခ်က္စားေနၾကေသးတယ္ .. ညတစ္နာရီမွ အိပ္ရတယ္ဗ်ာ .. မနက္က်ေတာ့လည္း ၁၁ နာရီမွႏုိးတယ္ ... အင္း .. သြားလုိက္ရတာ “တအားေကာင္းတာပဲ” လို႔ မခံစားရေပမယ့္ “မဆုိးပါဘူး” ဆုိတဲ့အဆင့္ဆုိေတာ့ ေပါ့စိမ့္ေလးေပ့ါ ...
ဟုတ္ .. အဲဒိေပါ့စိမ့္ညေလးမွာလည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔ပါဝင္စီးေမ်ာခဲ့ပါေၾကာင္း ..............။
2 comments:
ေပါစိမ့္ညလား ေအာ္
မသိပါဘူး ခါးမ်ား ခါးေနလားလို႕ (ကုိဂ်ဲ အျမင္)
မနွစ္က ေလးျဖူျပန္ဆိုတဲ့ပြဲျကည့္ခဲ့ဖူးတာ ျပန္သတိရသြားတယ္။
Post a Comment