ေမ့ထား ... အဲဒိခဏေတြ

ထုိညေနက ငယ္သည္ မစႏၵာ၏“ငယ္သူမုိ႔မသိပါ” စာအုပ္ဖတ္ေနသည္.. Grade VI ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ စာက်က္ေနသင့္ေသာအခ်ိန္တြင္ စာဖတ္ေနခဲ့ေသာငယ္သည္ သူ႔မာမီဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနသည္ကို ျမင္သည္.. ညစာစားရန္ ဒယ္ဒီ့ကိုေစာင့္ေနမွန္းလည္း သိသည္.. ထုိ႔ျပင္ ဒယ္ဒီျပန္လာေသာကားသံကုိလည္း ၾကားသည္.. ထို႔ေနာက္ သူတုိ႔ရန္ျဖစ္ၾကသည္.. အေၾကာင္းရင္းကုိ ငယ္မသိ.. ယခင္ျဖစ္ေနက် အတုိင္းပင္ျဖစ္သည္.. ဒယ္ဒီ့ကုိစြပ္စြဲေနေသာ အျပစ္တင္ေနေသာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ မာမီ့အသံစူးစူးက ငယ္စာဖတ္ရာ အိမ္အေပၚထပ္ထိ ပ်ံ႕လြင့္လာသည္.. ဒယ္ဒီအိမ္မကပ္ပဲေနတာကို မာမီမႀကိဳက္ဘူးလား..

ငယ္သည္ ေဝခဲြမရျဖစ္ေနသည္.. ဆင္းသြားၿပီး ဖ်န္ေျဖစကားဆုိရမည္လား.. ငယ့္ကိုပါေအာ္လႊတ္ရင္ ဘယ္လုိ လုပ္မွာလဲ.. အရာဝတၳဳတစ္ခုကို ေဆာင့္တြန္းလုိက္ေသာ“ဒုန္း”ကနဲ ျမည္သံသည္ ဒယ္ဒီ၏ေအာ္ဟစ္သံျဖင့္ ေရာေႏွာသြားေလ၏.. တစ္ေယာက္တစ္ခြန္းအေခ်အတင္ေျပာေနရာမွ တျဖည္းျဖည္းဆူညံလာသည္.. ေၾကာက္စရာေကာင္းလုိက္တာ.. အေပၚထပ္ေလွကားထိပ္မွ ငယ္ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္.. ေလွကားနားမွာ ရပ္ေနေသာဒယ္ဒီက “မလုိဘူး ျဖစ္တယ္ သြား” ဟုဆုိကာ ေလွကားကိုခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနင္းကာ အေပၚထပ္သို႔ တက္လာသည္..

ငယ္ဘာလုပ္ရမလဲ.. ဒယ္ဒီကလည္း မ်က္ရည္အဝုိင္းသားႏွင့္ ေလွကားထိပ္တြင္ထုိင္ေနေသာငယ့္ကို တစ္ခ်က္မွမၾကည့္ပဲ အိပ္ခန္းထဲၾကမ္းတမ္းစြာ ဝင္သြားသည္.. ဒယ္ဒီ့ကိုေၾကာက္သည္.. မာမီ့ကိုလည္း သနားသည္.. ဒယ္ဒီ့ကိုသြားေဖ်ာင္းဖ်ရမလား.. ဧည့္ခန္းတြင္ငိုေၾကြးေနေသာ မာမီ့ကိုေခ်ာ့ရမလား.. မိဘေတြရန္ျဖစ္ရင္ တျခားသားသမီးေတြေရာ ဘာလုပ္သလဲ.. ငယ္သိခ်င္လွပါသည္.. မာမီက “ငယ္ ထမင္းလာစားမလား” ဟုေမးေနသည္.. “လာစားလိုက္”ဟုေျပာေသးသည္.. မာမီေရာဘာလုပ္မွာလဲ.. အသံကထြက္မလာပဲ မာမီခိုင္းသည့္အတုိင္း ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ ထမင္းစားေနမိသည္.. ထုိခဏ၌ ငယ္ကုိယ့္ကုိကုိယ္မုန္းတီးမိေနသည္..

ဒယ္ဒီဆင္းလာၿပီး အေအးခန္းထဲမွ ဘီယာတစ္ဘူးေဖာက္ကာ စားပြဲတြင္ဝင္ထုိင္ၿပီး ေသာက္ေနသည္.. ငုိေနေသာငယ့္ကိုလည္း ဘာစကားတစ္ခြန္းမွ မေျပာပါ.. ဒယ္ဒီ ထမင္းစားမလားလုိ႔ ေမးလုိက္ရမလား.. ငယ္ဘာလုိ႔ အဲဒိေလာက္ေၾကာက္တတ္ေနမွန္းမသိ.. “ထမင္းကုိ စိတ္ပါလက္ပါစားေလ ငယ္ငယ္”.. ဒယ္ဒီကေျပာသည္.. ဒယ္ဒီနဲ႔ပံုမွန္စကားေျပာရမယ္လား.. ပံုမွန္ေျပာရေအာင္ ပံုမွန္အေျခအေနမွမဟုတ္တာပဲ.. မာမီအေပၚထပ္မွ ဆင္းလာၿပီး အျပင္ထြက္သြားသည္ကုိ ငယ္ေတြ႔လုိက္သည္.. တကယ္ေတာ့ ငယ္ထမင္းဆာေနခဲ့သည္.. သို႔ေသာ္လည္း အလုိလုိေနရင္း ထမင္းကိုမဝင္.. လက္စသတ္သိမ္းလုိက္ေတာ့ ဒယ္ဒီလည္း အိမ္ေရွ႕ထြက္သြားေလသည္.. ဒယ္ဒီက မာမီ့ကိုမေခ်ာ့ဘူးလား..

တကယ္ေတာ့ ဘယ္သူလြန္တာလဲ.. ဒယ္ဒီကပဲ အေပ်ာ္အပါးလုိက္စားလြန္းတာလား.. မာမီကပဲ ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္တာလား.. ဒီအိမ္မွာလည္း ဘာလုိ႔လူသံုးေယာက္ပဲ ရွိေနရတာလဲ.. ငယ့္မွာ အစ္ကုိေတြ အစ္မေတြရွိေနခဲ့ရင္ သူတုိ႔ဝင္ၿပီး ေျဖရွင္းေပးႏုိင္မွာပဲေနာ္.. ငယ္ကေရာ ဘာလုိ႔တစ္ခြန္းမွဝင္မေျပာႏုိင္ရတာလဲ.. ငယ္အသံုးမက်လုိက္တာ..

ဒယ္ဒီက ဘာမွမျဖစ္သလုိ တီဗီၾကည့္ေနသည္.. အိမ္အျပင္သို႔ ငယ္အေျပးကေလးထြက္လာခဲ့လုိက္သည္.. အိမ္ေရွ႕ခံုတန္းေလးတြင္ မာမီမရွိေနပါ.. ဟင္ ဘယ္ေရာက္သြားလဲ.. ၿခံထဲတြင္လည္းမရွိ.. အိမ္ေရွ႕ လမ္းကေလးသုိ႔ လွမ္းေလွ်ာက္လုိက္သည္.. အိမ္တစ္လံုးခ်င္းစီ သီးျခားတည္ရွိေသာ ငယ္တုိ႔ resident ေလး၏ လမ္းကိုယ္စီသည္ လမ္းမီးတုိင္အလင္းေရာင္မ်ားေအာက္တြင္ ၿငိမ္သက္ေအးခ်မ္းေနသည္.. မာမီ ဘယ္နားထြက္သြားလုိက္တာလဲ.. လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ငယ္လုိက္ရွာမိ၏.. အိမ္သံုးေလးလံုး ေက်ာ္လာခ်ိန္အထိ မာမီ့အရိပ္အေရာင္မေတြ႔ရေသးေပ.. မ်က္ရည္လည္ရႊြဲႏွင့္ငယ္သည္ ဟုိဖက္လမ္းကုိ သြားရႏုိးႏုိး ဒီဖက္လမ္းကိုလုိက္ရႏုိးႏုိးျဖစ္ေနသည္.. လူတစ္ေယာက္ေပ်ာက္သြားလုိ႔ စိတ္ပူပန္စြာ လုိက္ရွာရျခင္းမ်ဳိးသည္ ရုပ္ရွင္ထဲ၌သာရွိၿပီး ငယ္ႏွင့္ပတ္သက္လာႏုိင္သည္ဟု တစ္ခါမွမေတြးခဲ့ဖူးေပ..

ေနပါဦး.. ငယ္ထမင္းပန္းကန္ေတြသိမ္းေနတုန္း မာမီအိမ္ထဲသို႔ျပန္ဝင္သြားတာမ်ားလား.. ငယ္ အိမ္သို႔ ျပန္ေျပးသည္.. အေပၚထပ္သုိ႔တဒုိင္းဒုိင္းေျပးတက္ၿပီး မာမီတုိ႔အခန္းတံခါးကို ဖြင့္ၾကည့္လုိက္သည္.. ခုတင္ေပၚတြင္ အိပ္ေနမည္ဟုထင္ခဲ့ေသာ္လည္း မာမီအိပ္မေနပါ.. အိမ္ေရွ႕လမ္းမထိေျပးထြက္သြားၿပီး ဟိုဟုိဒီဒီၾကည့္လုိက္သည္.. မာမီ ဘယ္မွာလဲ.. ဒယ္ဒီကလည္းေနႏုိင္လုိက္တာ.. မရွာဘူးလား.. “ဒယ္ဒီ မာမီဘယ္မွာလဲ”.. ငယ္ေမးလုိက္ပါသည္.. “ထြက္သြားတာပဲေလ.. သြားပေစ.. သူျပတ္ခ်င္လုိ႔ ထြက္သြားတာပဲ.. လုိက္ရွာမေနနဲ႔.. အထဲဝင္”...ဒယ္ဒီသည္ ၿခံတံခါးကုိ အသံျမည္ေအာင္ပိတ္လုိက္သည္..

ေသခ်ာပါသည္.. ဒယ္ဒီသည္ မာမီ့ကိုမခ်စ္ေတာ့.. မာမီကေရာ ငယ့္ကုိမခ်စ္ဘူးလား.. ငယ္သည္ ရႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေၾကြးရင္း အိမ္ေရွ႕ခံုတန္းေပၚတြင္ မာမီ့ကိုေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေလ၏.. မာမီျပန္လာပါေတာ့..။