အရာရာ

သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူလက္ထပ္ေတာ့မယ္ေျပာတယ္ .. သူ႔မွာ ေစ့စပ္ထားတဲ့လူရွိတယ္ အဲ့ဒိလူနဲ႔ပဲ လက္ထပ္မယ္ဆုိတာသိရက္နဲ႔ “အိဖူးေရ .. ငါလက္ထပ္ေတာ့မယ္”လုိ႔ သူေျပာလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေလးကုိ အံ့ၾသသြားခဲ့တယ္ .. ကၽြန္မတုိ႔အသက္က ၁၈ ႏွစ္ပဲရွိေသးတာပါ .. ကုိယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္ရတာ ေကာင္းေပမဲ့ ၁၈ ႏွစ္မွာေတာ့ လက္မထပ္ခ်င္မိပါဘူး .. စေတးလုိက္ရမဲ့ လြတ္လပ္တဲ့လူငယ္ဘဝေလးကို ႏွေျမာမိတယ္ေလ .. အခုမွ ဘဝမွာ အလန္းဆန္းဆံုးေန႔ရက္ေတြ ရခါစရွိေသး .. ခ်က္ခ်င္းပဲအၿပီးသတ္ရေတာ့ မွာလားေနာ္ .. ကၽြန္မက အဲ့လုိမ်ဳိးေျပာေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ျငင္းတယ္ေလ .. နင္တကယ္ခ်စ္တဲ့လူရွိလာတဲ့ အခါ နားလည္လာမယ္တဲ့ .. အဲ့အခ်ိန္ေရာက္ရင္ သူ႔ကုိ (ကၽြန္မခ်စ္သူကုိ) ပုိင္ဆုိင္ရဖို႔အတြက္ အရာရာကို စြန္႔လႊတ္ႏုိင္သြားလိမ့္မယ္တဲ့ .. ကၽြန္မကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းကို ေခါင္းပဲ ခါျပလုိက္မိတယ္ .. “အရာရာကို စြန္႔လႊတ္သြားႏုိင္မယ္”တဲ့ .. တစ္မ်ဳိးႀကီးပဲ ..

“အရာရာ” .. အရာရာဆုိတာဘာေတြလဲ .. ေငြေၾကးလား ေပ်ာ္ရႊင္မႈလား လြတ္လပ္မႈလား အသုိင္းအဝုိင္းလား .. ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာလား စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာလား .. အားလံုးပဲလား .. အရာရာဆုိတဲ့ထဲမွာ ကၽြန္မတုိ႔ရဲ႕အမူအက်င့္ ေတြ ေန႔စဥ္လႈပ္ရွားမႈေတြေရာပါလား .. စြန္႔လႊတ္ႏုိင္သြားလိမ့္မယ္ဆုိတဲ့ထဲမွာ အမူအက်င့္ေတြကုိ ပံုစံေျပာင္း တာေရာပါလား .. လူသစ္စိတ္သစ္ျဖစ္သြားတာမ်ဳိးကုိေခၚလား .. ဘယ္လုိဟာမ်ဳိးကိုေခၚတာပါလိမ့္ ..

လူတစ္ေယာက္ကို ပုိင္ဆုိင္ခ်င္တာ ပုိင္ဆုိင္ရဖုိ႔အတြက္နဲ႔ အရာရာကိုစြန္႔လႊတ္ႏုိင္မွာလား .. ေနထုိင္ေနတဲ့ ကုိယ့္ဘဝပံုစံကုိ ေျပာင္းလုိက္ရမွာလား .. ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတကယ္စြန္႔လႊတ္ႏုိင္တာ မစြန္႔လႊတ္ႏုိင္တာ အပထား .. အဲလုိေျပာသြားတာကုိပဲ ပုိမခံႏုိင္ျဖစ္ေနသလုိပဲ (ဘာမွလည္းဆုိင္ဘူးေနာ္) .. ကၽြန္မက နည္းနည္း ေတာ့အေတြးေခါင္တယ္ .. အခုကိစၥကုိ မေနႏုိင္မထုိင္ႏုိင္ေတြးေနတာကုိပဲၾကည့္ .. သူငယ္ခ်င္းကျဖင့္ သူ႔အိမ္ေထာင္နဲ႔သူအဆင္ေျပလို႔ ေပ်ာ္လုိ႔ရႊင္လုိ႔ .. ကၽြန္မမွာေတာ့ ေတြးလုိက္ မေက်နပ္လုိက္ .. လက္ထပ္သြား တဲ့သူငယ္ခ်င္းကုိ ႏွေျမာလုိက္နဲ႔ ကုိယ့္ဒုကၡကုိယ္ရွာေနမိတာ .. ၾကာေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကုိယ္စိတ္တုိလာတယ္ ..

ေနာက္ထပ္စိတ္ကုိဆြေပးတဲ့ သတင္းတစ္ခုကလည္း အဲ့သူငယ္ခ်င္းဆီကပဲၾကားတာပဲ .. ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းထဲက ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္က (အထက္တန္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ရွိခဲ့တယ္) ကေလးေမြးၿပီးသြားၿပီတဲ့ .. ဘုရားေရ .. ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မၾကက္သီးေတာင္ထသြားတယ္ .. ေနာက္ေတာ့ေတြးမိလာတာက “ေကာသလအိပ္မက္ ၁၆ ခ်က္” ထဲကအတုိင္းပါပဲလားလို႔ ..

အျပင္မွာျမင္ရင္ေတာ့ အဲ့လင္မယားကုိ ဘယ္သူက ကေလးရွိတယ္လို႔ ထင္မွာလဲေနာ္ .. တဆက္တည္းပဲ ကေလးေမြးလုိက္တဲ့သူငယ္ခ်င္းကုိေတာ့ ခ်ီးက်ဴးတယ္ .. ေမြးရဲတဲ့သတၱိရွိလုိ႔ပါ .. ဘယ္လုိပဲေျပာေျပာ သူလည္း အိမ္နဲ႔ေတာ့ အတုိက္အခံေတြႀကံဳရမွာပဲ .. ဖ်က္မခ်လုိက္ပဲ ေမြးပစ္လုိက္တဲ့သတိၱကေတာ့ တကယ့္ အေမစိတ္ဓါတ္ပဲထင္ပါတယ္ေနာ္ .. အျပင္မွာေတြ႔ေတာ့လည္း အရင္ကလုိမဟုတ္ပဲ တည္ၿငိမ္သြားလုိက္တာ .. အရင္ကဆုိေက်ာင္းမွာ ဆပ္စလူးစိန္ အာၿပဲမေလးကုိး .. သူလည္း သူ႔ရည္းစား အဲေလ သူ႔ခင္ပြန္းကုိ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ပံုရတယ္ .. သူဆုိရင္ေကာ အရာရာကိုစြန္႔လႊတ္ခဲ့တာပဲလား .. မိဘေတြရဲ႕အျငဴစူခံၿပီးမွ ေမြးလာတဲ့သူ႔သမီးေလးက သူ႔ဘဝပါတဲ့ ..

အခ်စ္ဆုိတဲ့အရာကလည္း ေတာ္ေတာ္ဆန္းၾကယ္သားပဲ .. အရာရာကုိရင္ဆုိင္ႏုိင္ အရာရာကုိ စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ တန္ခိုးႀကီးတယ္ထင္ပါ့ .. ေတြးရင္ေတာ့ ရူးေတာင္ရူးသြားမလားပဲ .. ပထမသူငယ္ခ်င္းနဲ႔တုန္းက လက္မခံခ်င္တဲ့ကိစၥက ဒုတိယသူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေတြ႔မွပဲ ပုိၿပီးတအံ့တၾသႀကီးျဖစ္လို႔ .. ေပ်ာ္ရႊင္ရလုိက္ စိတ္ညစ္ရလုိက္နဲ႔ ပူလုိက္ေအးလုိက္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်စ္ဆုိတာႀကီးက လူေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ ဘာလို႔ျဖစ္ျဖစ္လာလဲမသိဘူးေနာ္ .. လာလုိက္ေသးတယ္ “အရာရာကုိ စြန္႔လႊတ္သြားႏုိင္တယ္” တဲ့ .. ဟုတ္လုိ႔လား မေက်နပ္ပါဘူး ..

ခုေနေတာ့ မေက်နပ္ဘူးပဲ ေအာ္ေနတဲ့ကၽြန္မလည္း ဘယ္အခ်ိန္ အဲ့စကားကုိ ၿပံဳးၿပံဳးေလးလက္ခံမိမလဲမသိ ....။