အခုေတာ့ဟာသ တခ်ိန္တုန္းကဒုကၡ

ဒုကၡလား .. ခဏခဏႀကံဳဖူးတာေပါ့။ ရယ္စရာ .. ဒါလည္း ခဏခဏႀကံဳေနရတာပဲ။ ႏွစ္ခုတဲြလား .. ဟိ ဒါလည္း ခဏခဏပဲ။ ကဲ tag ထားတဲ့ မယ္ညီေက်နပ္ေအာင္ ေရးရတာပါ့ .. အမွန္ေတာ့ သူသိေနတဲ့ကိစၥႀကီးကုိ ..

ေဆာင္းတြင္းဆုိေသာ္ညား ပူအိုက္ေနေသာတစ္ညအခါ .. .. မီးလာေတာ့ အိဖူးရဲ႕ အစ္မေတာ္က ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာထုိင္လုိ႔ .. ဟုိလုပ္ဒီလုပ္ေပါ့ .. အိဖူးကေတာ့ လိမၼာစြာနဲ႔ စာက်က္ေနသည္ေလ .. ထုိင္ရတာေညာင္းသည္ႏွင့္အညီ “သန္႔စင္ခန္း”ကုိအသြား ..
အိဖူး၏ေအာ္သံ .. “ဟယ္ .. ပင့္ကူႀကီးအႀကီးႀကီးပဲ”
သို႔ေသာ္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ကသူကလည္း သီခ်င္းဖြင့္ထားသည္မို႔လားမသိ မၾကား ..
အိမ္ေရွ႕ TV ၾကည့္ေနေသာ ဖခင္ကလည္း အိပ္ေပ်ာ္ ..
ေမေမကေတာ့ ေစာေစာစီးစီးအခန္းထဲဝင္သြားလုိ႔ မသိ ..
“ဟဲ့ ပင့္ကူႀကီးအႀကီးႀကီးပဲ” .. အိဖူး၏ ေနာက္တစ္ေခါက္အသိေပးသံ ..

ၾကားေစခ်င္ေသာ အစ္မေတာ္ကမၾကား .. ပင့္ကူကမ်ားၾကားသြားသလားမသိ .. ေရခ်ဳိးခန္းအျပင္ဖက္နံရံကေန အိဖူးတုိ႔အိပ္ခန္းတံခါးနားသို႔ ေရႊ႕ေတာ္မူေလသည္ .. ထုိအခါ စိုးရိမ္တတ္ေသာအိဖူးက “ဟ အခန္းထဲ၀င္ေတာ့မွာပဲ” လုိ႔ေအာ္ကာမွ အစ္မကထလာသည္ .. ဒီကေကာင္က အေယာင္ေယာင္အမွားမွားျဖင့္ ေရလဲထမီႀကီးကုိ လက္ထဲမွာလံုးေထြးၿပီးကုိင္ထားမိၿပီးၿပီ .. အစ္မက ထလာၾကည့္ၿပီးမွ “အမယ္ေလး အႀကီးႀကီး”တဲ့ .. ေနာက္ေတာ့ “ျခင္ေဆးနဲ႔ဖ်န္း ျခင္ေဆးနဲ႔ဖ်န္း” ဟုဆုိကာ ျခင္ေဆးဘူးကိုသြားယူလာသည္ .. အဲ့အခ်ိန္မွာ ပင့္ကူက အိပ္ခန္းကိုေက်ာ္ကာ အိဖူးတုိ႔၏စာၾကည့္ခန္းထဲကို တံခါးၾကားမွ ၀င္သြားေလသည္ .. “အဲ့ဒါမွေသေရာ တံခါးၾကားမွာ ပန္းခ်ီကားေတြနဲ႔” .. ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းထဲကိုဝင္ .. တံခါးၾကားကို အသာေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ပင့္ကူႀကီးက စာအုပ္ထုပ္ေနာက္မွာ ပုန္းေနေလသည္ .. “ဖ်ာေတြနဲ႔ ပန္းခ်ီကားေတြထုတ္လုိက္ .. စာအုပ္ထုပ္ကိုဖယ္လုိက္ၿပီးရင္ ျခင္ေဆးနဲ႔ဖ်န္း” .. အာ ဟုတ္ၿပီေပါ့ .. ပန္းခ်ီကားေတြကုိ တံခါးေဘးက ဘီဒိုနားမွာေထာင္ထား .. စာအုပ္ထုပ္ကိုဖယ္ .. ပင့္ကူႀကီးကိုေတြ႔တာနဲ႔ အစ္မက ျခင္ေဆးနဲ႔ဖ်န္း .. အဲ့က်မွ ပင့္ကူကေလွ်ာက္ေျပးေရာ .. ဘီဒုိနားမွာေထာင္ထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေနာက္ကုိ ဝင္ေျပးတယ္ေလ ..

ပင့္ကူကေျပးေတာ့ အစ္မေရာ အိဖူးေရာ ခံုေပၚတက္ေျပးတာေပါ့ .. စိတ္ထဲမွာက ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူး .. ပင့္ကူႀကီးကုိ ျမင္ရတာကိုက ကလိကလိနဲ႔ .. အိဖူးတုိ႔ ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္တဲ့အသံၾကားလို႔ အခန္းထဲကထြက္လာတဲ့ေမေမက “ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ” .. “ပင့္ကူႀကီးအႀကီးႀကီး ေမရဲ႕” .. “အဝတ္နဲ႔အုပ္ၿပီးဖမ္းလုိက္ပါလား ၿပီးရင္အျပင္မွာပစ္လုိက္ေပါ့” .. “အာ မဖမ္းရဲဘူး” .. အခ်ီအခ်စကားသံမ်ား .. ၿပီးေတာ့ အားကိုးရတဲ့ေမေမ .. ျခင္ေဆးဘူးႀကီးကိုင္ထားသူ အစ္မေတာ္နဲ႔ ေရလဲထမီႀကီးကုိလိပ္ၿပီးကုိင္ထားတဲ့ အိဖူးတုိ႔ကုိ တစ္ခ်က္စီၾကည့္ကာ ျပန္ဝင္အိပ္သြားေရာ ..

ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လုိက္ .. ဘယ္လုိလုပ္မလဲေမးလိုက္နဲ႔ .. ေနာက္ေတာ့ “ျခင္ေဆးနဲ႔ထပ္မႈတ္မယ္” ဆုိၿပီး ပန္းခ်ီကားေနာက္က ပင့္ကူကုိ ျခင္ေဆးနဲ႔ထပ္မႈတ္ေရာ .. သိပ္ၿပီးလုပ္ခ်င္လြန္းလို႔ေတာ့ မထင္လုိက္ၾကပါနဲ႔ .. မလုပ္ခ်င္တာမွ အဲ့အခ်ိန္မွာ တုိင္နဲ႔ေခါင္းေျပးေဆာင့္ခုိင္းတာမွ ပိုေကာင္းဦးမယ္ .. အဲ့ညကမွ ဘယ္အစ္ကိုေတာ္ကမွလည္း အိမ္မွာမရွိေနဘူး .. ပင့္ကူကုိလည္း တစ္ခုခုေတာ့လုပ္မွျဖစ္မွာေလ .. အိမ္က Hamster ေတြ ကေလးေမြးထားတာမွ မၾကာေသးဘူး .. ေတာ္ၾကာေန hamster ကေလးေလးေတြကို ဝင္ကုိက္ၿပီး စားသြားမွာကလည္း စုိးရိမ္တာကိုး ..

ဆက္ေျပာမယ္ နားေထာင္ .. ျခင္ေဆးနဲ႔ထပ္မႈတ္ေတာ့ သိပ္ေၾကာက္သြားတဲ့ပင့္ကူက ဘီဒိုဘက္ကုိေျပးျပန္ေရာ .. ေမေမေျပာသလုိ အဝတ္နဲ႔အုပ္ဖမ္းလုိက္ဖုိ႔က လြယ္လြယ္ေလးပဲ .. အဲ့လုိအုပ္လုိက္ဖုိ႔ကိုပဲ လက္က မလုိက္တာ .. ဟူး ေမာလုိက္တာ .. အေရးထဲ မီးကပ်က္သြားေသးတယ္ .. ဖေယာင္းတုိင္မီးထြန္းၿပီး ဘီဒုိေပၚမွာထြန္း .. လက္ႏွိပ္ဓါတ္မီးကုိ အစ္မကကုိင္ .. ဒင္းကလည္း ခံုေပၚကေနၿပီး “အုပ္လုိက္ေလ အုပ္လုိက္ေလ” တဲ့ .. ေရလဲထမီလက္ထဲကမခ်ရေသးတဲ့ အိဖူးကလည္း “ငါမလုပ္ရဲဘူး ငါမလုပ္ရဲဘူး”နဲ႔ .. အဲ့မွာတင္ ပင့္ကူက ဘီဒိုေဘးဘက္ကေန အေရွ႕မ်က္ႏွာစာဘက္ကုိ ေရာက္လာေရာ .. ျခင္ေဆးတန္ခုိးနဲ႔ သူလည္းမူးေတာ့မူးေနပါၿပီ .. တကယ္ေတာ့ သနားေတာ့သနားပါတယ္ေလ .. သူလည္း ေၾကာက္အားလန္႔အားနဲ႔ ပင့္ကူအမွ်င္ေတြေလွ်ာက္ထုတ္ထားတာ ဖမ္းဖုိ႔ေခ်ာင္းေနတဲ့ အိဖူးေျခေထာက္မွာ လာလာပတ္မိတယ္ ..

အဲ့လုိနဲ႔ ဘာလုပ္ရမလဲမသိတဲ့အခ်ိန္ .. ပင့္ကူကို မ်က္ေျခမျပတ္ၾကည့္ေနတုန္း (အမွန္ေတာ့ ၾကည့္သာၾကည့္ေနတာ မ်က္လံုးကမျမင္ေတာ့ဘူး) ခံုေပၚကအစ္မေတာ္က “အေပၚကိုတက္ေနၿပီ အေပၚကိုတက္ေနၿပီ”ဆုိတဲ့ ေအာ္သံအၾကား ေဒၚေရႊဖူးတုိ႔လည္း ေၾကာက္လန္႔တၾကားျဖစ္ၿပီး လက္ထဲကထမီအလိပ္နဲ႔ ျဗဳန္းကနဲ .. .. ကဲ ဘာျဖစ္သြားမယ္ထင္သလဲ .. ရုိက္ခ်က္ျပင္းမျပင္းကေတာ့ ဘီဒုိေပၚက ဖယာင္းတုိင္ေတာင္ၿငိမ္းသြားတယ္ေလ ..

ရုိက္လို႔လည္းအၿပီး အိဖူးလည္း ခံုေပၚတက္ေျပးတာပဲ .. ပင့္ကူကုိရွာေတာ့ မျမင္ဘူး .. အဲ့ဒါနဲ႔ ထမီမွာ ကပ္ေနၿပီထင္ၿပီး ထမီႀကီးလည္းပစ္ခ် လူလည္းခံုေပၚေရာက္ .. တကယ္ပါ မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး ပင့္ကူကိုရုိက္လုိက္တာ လက္တစ္ေလွ်ာက္လံုးၾကက္သီးေတာင္ထသြားတယ္ .. စိတ္ညစ္လုိက္တာကြယ္ .. ခဏၾကာမွ ခံုေပၚကဆင္းၿပီး ပင့္ကူကုိရွာေတာ့ သူေလးလည္း အိဖူးလက္ခ်က္နဲ႔ျပားေနေလရဲ႕ .. ျပားသာျပားေနတာ မေသေသးဘူးဗ်ာ .. တံျမက္စည္းနဲ႔လွည္းထုတ္ေတာ့ ေသြးရူးတန္းရူးနဲ႔ ထလာေသးတယ္ .. အဲ့ေတာ့ မထူးေတာ့ဘူးေလ တံျမက္စည္းနဲ႔ထပ္ခ်တာေပါ့ .. စိတ္မေကာင္းပါဘူး ပင့္ကူရယ္ ..

ပင့္ကူကို ေဂၚျပားနဲ႔ယူသြားပစ္လုိက္ၿပီး အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာေတာ့ အိဖူးတစ္ကိုယ္လံုးယားလုိက္တာ .. ၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္လဲသိလား .. ရုိက္လုိက္တဲ့ပံုစံကို အစ္မက ျပန္ေျပာျပလုိ႔ အသားကုန္ထုိင္ရယ္ေနတာေပါ့ .. ခရစ္ကစ္ကစားရင္ ရုိက္တဲ့ပံုစံဆုိပဲ .. ဟဲ ဟဲ